“Laat uw hart niet verontrust worden. Gij gelooft in God, gelooft ook in Mij.”

In het evangelie van vandaag is Jezus weer in gesprek met de apostel Tomas. Dezelfde apostel Tomas van wie wij hoorden in het Paasoctaaf dat hij niet kon geloven dat Jezus verrezen was totdat hij Hem had gezien.

Jezus vertelt over de hemel: “Laat uw hart niet verontrust worden. Gij gelooft in God, gelooft ook in Mij. In het huis van mijn Vader is ruimte voor velen.” Als kinderen dit evangelie horen vragen ze vaak: Hoe kan dat meneer pastoor? We passen toch niet allemaal in de hemel met alle mensen die al gestorven zijn? Hoe moet dat eigenlijk? Kinderen zijn heel praktisch en concreet ingesteld en vragen zich af hoe wij allemaal in de hemel kunnen passen.

Misschien leeft er in ieder van ons ook deze belangrijke vraag over later, des te meer in deze tijd waarin zoveel mensen onverwacht gestorven zijn aan het coronavirus. Is er iets na dit leven? Bestaat er een hemel? Er zijn zeker momenten in ons leven waarop wij hebben nagedacht over deze vragen, zoals bij het afscheid van een dierbare. Maar wij worden vaak zo geleefd door onze agenda’s dat wij, als de omstandigheden van ons leven weer wat beter zijn, niet meer denken aan die diepe vragen van ons bestaan. 

Deze coronatijd heeft toch noch positieve kanten. Het heeft ons de mogelijkheid gegeven om even te stoppen met onze drukke levens en wij hebben nu wellicht eindelijk wat tijd om na te denken over ons leven. Misschien hebben wij ook in deze tijd af en toe met Jezus gepraat en Hem in alle eerlijkheid gevraagd, zoals Tomas: “Heer, wij weten niet waar Gij heengaat, hoe moeten wij dan de weg kennen?”

Het antwoord van Jezus aan Tomas is daarom ook voor ons: “Laat uw hart niet verontrust worden…Ik ben de weg de waarheid en het leven. Niemand komt tot de Vader tenzij door Mij.” Durven wij in zijn belofte te geloven, ook al is het voor ons wellicht net zo onbegrijpelijk als het voor de apostel Tomas was?

Als wij ons vandaag herkennen in de vragen van Tomas: “Heer, wij weten niet waar Gij heengaat, hoe moeten wij dan de weg kennen?” En in zijn reactie na de verschijning van Jezus aan zijn leerlingen: “Als ik niet in zijn handen het teken van de nagelen zie en mijn vinger in de plaats van de nagelen kan steken en mijn hand in zijn zijde leggen, zal ik het niet geloven.” Dan kunnen wij aan de kerk vragen om ons de gave het geloof te schenken.

Christus zelf nodigt ons vandaag uit om in Hem te geloven, om in overgave op Hem te vertrouwen en de weg te volgen die Hij voor ons is: “Laat uw hart niet verontrust worden…want Ik ga heen om een plaats voor u te bereiden, en als Ik ben heengegaan en een plaats voor u heb bereid kom Ik terug om u op te nemen bij Mij, opdat ook gij zult zijn waar Ik ben.” Laten wij in deze tijd het vertrouwen op God niet verliezen maar als wij merken dat wij dat gevaar lopen hoeven wij ons niet te schamen, dat leren wij van de apostelen. Wij moeten dan simpelweg aan God en de Kerk vragen: “Geef ons meer geloof” (lc 17,5) “Ik geloof, kom mijn ongeloof te hulp.” Amen

Download hier de lezingen op vrijdag 8 mei. 4de week van Pasen

Download hier de overweging op vrijdag 8 mei. 4de week van Pasen